Esquive

Rond een structuur vol capriolen vieren zes acrobaten hun discipline: de trampoline. Van de opwindende lichtheid van de sprong tot deze meedogenloze constante die onverbiddelijk terugkeert naar de diepte van de mat, niets zou mogelijk zijn zonder de afwisseling van impulsen. Door de zwaartekracht en de vering te verdelen, vertaalt deze collectieve partituur de diepe fundamenten van het circus: de kunst van het risico nemen, de lofrede van de kwetsbaarheid, de utopie van de groep. Esquive poëtiseert de wens om op te stijgen, de harmonie van onderlinge afhankelijkheid en wederzijdse hulp zodat de val niet het laatste woord heeft.